موسسه تحقيقات خاک و آب فعاليت خود را با مطالعات خاکشناسي به منظور تعيين قابليت اراضي براي آبياري در طرح­ هاي توسعه منابع آب و زراعت ­هاي آبي از سال 1331 با تشکيل بنگاه مستقل آبياري، وابسته به وزارت کشاورزي آغاز و در سال 1340 به موسسه خاکشناسي تغيير نام داد. به موازات این فعاليت­ ها، از سال 1336 تحقيق در زمينه حاصلخيزي خاک به منظور توسعه و ترويج استفاده از كودهاي شيميايي در كشاورزي شروع و در سال 1339 سازماني به نام اداره كل حاصلخيزي خاك وزارت كشاورزي در سراسر كشور تشکيل و با ادغام اداره كل حاصلخيزي خاك و موسسه خاكشناسي در سال 1345 موسسه خاکشناسي و حاصلخيزي خاک پا به عرصه وجود گذاشت. طبقه ­بندي خاك ­ها و تعيين استعداد اراضي و در واقع تعيين شناسنامه براي خاك­ هاي كشور توام با بررسی و تحقيق در حاصلخيزي خاك وظیفه اصلی این موسسه بود. برای انجام مطالعات حفاظت خاک و آب و جلوگیری از فرسایش خاک در سال 1347 ساختار مؤسسه با 9 بخش و واحد مختلف مصوب گردید. از سال 1363 به عنوان يکي از موسسات وابسته به سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج کشاورزي، به نام موسسه تحقيقات خاک و آب فعاليت­ هاي خود را در گستره وسيع ­تري از مسائل خاک و آب درهفت بخش تحقيقاتي و دو بخش پشتيباني ساماندهي نمود. دو واحد دفتر ثبت و کنترل کیفی مواد کودی و مرکز رشد تخصصی واحدهای فناور خاک و آب در راستای وظایف حاکمیتی موسسه و گسترش واحدهای دانش­ بنیان به ترتیب در سال­ های 1393 و 1396 به بخش ­های موسسه اضافه شد.

هدف

    انجام تحقيقات در زمينه مسائل مربوط به خاك و آب به منظور شناسايي و طبقه بندي خاک ها و ارزيابي اراضي كشور و بررسي و تعيين روش ­هاي علمي و اقتصادي بهره‌وري از منابع خاك و آب در زمينه توليد محصولات كشاورزي و هماهنگ كردن اين فعاليت­ ها با ساير برنامه‌هاي تحقيقاتي كشور.