سامانه نیاز آب به کمک آبیاری بهینه می‌آید

به گزارش روابط عمومی موسسه تحقیقات خاک و آب کشور، نیازعلی ابراهیمی پاک رییس بخش تحقیقات آبیاری این موسسه در گفت‌وگو با خبرنگار ایانا ضمن بیان این‌که «الگوی بهینه مصرف آب کشاورزی» شامل مجموعه‌ای از تصمیمات و اقدامات علمی است که میزان، زمان و روش مصرف آب را به‌صورت دقیق و هدفمند تعیین می‌کند؛ گفت: اجرای این الگو به‌عنوان یکی از راهکارهای اصلی برای مدیریت منابع آبی و مقابله با بحران کم‌آبی، از اهمیت بالایی برخوردار بوده و هدف از استفاده آن کاهش هدررفت منابع، افزایش بهره‌وری و تطبیق مصرف با ظرفیت‌های آبی هر منطقه است.
رییس بخش آبیاری موسسه تحقیقات خاک و آب کشور، تفاوت‌ها و نقش مکمل دو مفهوم کلیدی الگوی مصرف آب کشاورزی و مصرف بهینه آب کشاورزی را تشریح کرد و گفت: الگوی مصرف آب کشاورزی چارچوبی راهبردی است که توسط نهادهای سیاست‌گذار در سطح ملی و منطقه‌ای تدوین شده و مشخص می‌کند که چه مقدار آب برای هر محصول کشاورزی و در چه مناطقی باید مصرف شود.
وی افزود: از سوی دیگر اجرای مصرف بهینه آب کشاورزی در سطح مزرعه بوده  و تأکید آن بر استفاده عملی از آب است تا نیاز واقعی گیاه تأمین و از هدررفت منابع جلوگیری شود.
ابراهیمی پاک بیان کرد: اجرای این دو رویکرد، با تمرکز بر سیاست‌گذاری کلان از یک سو و مدیریت عملی منابع در سطح مزرعه از سوی دیگر، می‌تواند نقش مؤثری در کاهش تلفات آب و ارتقای بهره‌وری تولید کشاورزی ایفا کند.
وی با اشاره به به چالش‌های موجود در مسیر اجرای این الگوها از جمله کمبود آگاهی کشاورزان، نبود زیرساخت‌های مناسب آبیاری نوین و محدودیت در هماهنگی بین دستگاه‌های مرتبط، پیشنهاد داد: با آموزش و ترویج در میان کشاورزان، ارائه یارانه‌های دولتی برای تجهیز به فناوری‌های نوین آبیاری، و بهره‌گیری از سامانه‌های علمی مانند نیاز آب، می‌توان این چالش‌ها را برطرف کرد.
ابراهیمی‌پاک افزود: سامانه نیاز آب، با ارائه داده‌های دقیق اقلیمی و توصیه‌های مدیریتی، از هر دو مفهوم «الگوی مصرف آب» و «مصرف بهینه آب» پشتیبانی کرده و امکان تصمیم‌گیری‌های مؤثر در سطوح مختلف را فراهم می‌سازد.
وی با بیان این‌که اجرای الگوی بهینه مصرف آب کشاورزی نه‌تنها در کاهش هدررفت منابع و حفظ ذخایر آبی زیرزمینی و سطحی مؤثر است، بلکه نقشی کلیدی در ارتقای بهره‌وری تولید، مقابله با بحران کم‌آبی و تأمین امنیت غذایی ایفا می‌کند؛ گفت: این رویکرد با ترکیب علم و فناوری، مسیر دستیابی به کشاورزی پایدار و توسعه اقتصادی- اجتماعی کشور را هموار می‌سازد.